Sumak is in Nederland een totaal in de vergetelheid geraakt kruid maar in de Mediterrane en Arabische keuken nog volop aanwezig. Het bordeauxrode poeder wordt gewonnen van pruikenboom waartoe ook onze fluweelboom behoort, gewonnen. Het Rhus geslacht waartoe de fluweelboom behoort bestaat uit 250 verschillende struiken en bomen. Het ons als sumak bekende keukenkruid sumak wordt gewonnen van de Rhus Coriaria. Sumak is in kleine hoeveelheden goed te gebruiken als keukenkruid maar Lees verder Sumak→
Zoals ik de pens- en pootjessoep maak is hij hartstikke simpel want ik maak niet meer dan een vleesbouillon eigenlijk. In sommige soephuizen en ook wanneer je de de pakjes van Knorr pakt is de penssoep gebonden. Verder naar onderen vind je mijn recept, nagemaakt van wat ik in mijn favoriete soephuis eet en een gebonden versie van Oktay usta. Oktay is een tv kok die een programma heeft wat ‘De groene appel’ heet en bijzonder populair is met zijn recepten.
De Turkse soepgewoonte van pens- en pootjessoep
Vanzelfsprekend wordt soep, net als bij ons, voornamelijk als voorgerecht gegeten. Er zijn echter een paar soepen die zo heftig van smaak zijn dat men beweerd dat je er weer van bijkomt als je teveel gedronken hebt. Soep van schapenkop en -pootjes, kelle paça en penssoep, işkembe, worden dan ook voor het merendeel bij een soephuis, çorbacı gegeten.
Ik heb een voorliefde voor wilde groenten en klaproosloof met roerei vind ik een van de wilde groenten. Op de markten is het telkens weer een sport voor me om te kijken wat de boerenmensen nu weer meegebracht hebben. Door de interesse vroeger van mijn moeder, die ze op mij heeft overgebracht, op alles wat groeit weet ik vaak wel wat voor plantje het is. Komt het in Nederland niet voor dan vraag ik het en maak er een notitie van zodra ik thuis ben. Net als met gecultiveerde groenten vind ik sommige wilde groenten wel en andere niet lekker.
Lekker, ze zijn er weer, de eerste tuinboontjes van dit jaar. Nog even en dan openen we het barbecueseizoen en dan is tuinbonen in olijfolie een welkom bijgerecht. In het zuiden van Turkije eind december, begin januari en in Istanbul verschijnen ze rond februari weer op de groentemarkten. Van de week had ik al een andere lekkere voorjaarsgroente ‘gelincik’ oftewel ‘klaproosblad’ op de kop weten te tikken en zo komen we weer aan onze verse vitamientjes. Niet dat je er hier aan tekort komt want zelfs in de winter is er toch altijd wel ‘turpotu’, ‘mosterdblad’, en spinazie vers te krijgen. Dit in tegenstelling tot Nederland waar de spinazie een echte vroege zomergroente is. Bladeren van bietensoorten eten we hier ook. ‘Pazı’ noemt men die en daar vallen al het blad onder van kroten, tot snijbiet en het blad van suikerbieten.
Şakşuka is een van die lekkere gerechtjes uit de Turkse keuken die de meesten wel kennen van de Kebaprestaurants. Omdat het zo’n gemakkelijk van te voren te bereiden gerecht is én heel leuk kleurt op tafel ook een vast onderdeel van koude buffetten.
Zoals met veel gerechten is er tussen de Grieken en de Turken de discussie gaande of şakşuka nu Grieks of Turks is. Om hier van tussen te komen geven we twee versies van şakşuka maken, de Turkse en de Griekse. In Turkije wordt de eerste versie van het gerecht het meest Lees verder Şakşuka / Gebakken groenten met tomatensaus→
Wij in Nederland hebben een uitgesproken manier van mossels koken en mosselen op de plaat kennen we eigenlijk niet. We eten ze direct uit de schelp of bakken ze met een uitje en een beetje knoflook. Ondanks dat niet alle Turken schelpdieren eten, vanwege de ontlasting die er nog in het dier zit, zijn er toch diverse variaties om mosselen te bereiden. Allereerst natuurlijk de overbekende Gevulde mosselen die ze veelal op straat verkopen en de mosselspiesjes waarbij gepaneerde mosselen gefrituurd worden en overgoten met een knoflook/mosterdsausje. Zit je zomaar aan de waterkant of je loopt over het strand en je zou trek krijgen kan je ook gewoon mosselen op een plaat of de hete as garen. Puur natuur met de zilte smaak van de zee.
Mosselen op de plaat verser kan niet
De mosselen die je in Turkije uit de zee haalt zijn niet zo zanderig als die vanaf Het Wad of de Schelde en omdat er geen getijdestroom is in de Turkse zeeën zal je ook niet zoveel baarden op de schelpen aantreffen. Mosselen zitten slechts met een paar korte baardharen aan de rotsen en stenen geplakt en zijn gemakkelijk los te breken. Een vuurtje maken is ook zo gebeurd en afgezien van de toeristische stranden en kades in de steden niet verboden. Net als met de mosselen bij ons zijn ze het vlezigst in de periode september-april.
Mosselen op de plaat smaken naar mijn mening het lekkerst met een koud biertje, rakı of wijn.
Het is iets heel anders dan we gewend zijn maar bloemkool in een jasje is verrassend lekker. Je kan ze bij de borrel eten met een mosterddipsausje of bij de Turkse rakıtafel. Soms zijn de gebakken bloemkoolroosjes ook onderdeel van een gemengde schotel met Lees verder Bloemkool in een jasje / Karnabahar pane→
In Turkije zie je niet zoveel verschillende broodsoorten bij de bakker als bij ons. Kleine snackbroodjes als pizza broodjes des te meer. Ik bijt de spits af met de kleine broodjes met een pizzavulling. Je ziet ze echter ook met alleen kaas, olijven, gekookte aardappel of met iets zoetigs als appel of chocoladepasta erin verwerkt. Het een of het andere deeg maakt ook uit. Soms zijn de broodjes bladerdeegachtig en soms lijken ze wat meer op echt brood.
Noten, zaden en pitten behoren door hun hoge gehalte aan essentiële vetzuren en mineralen tot de meest voedzame plantaardige voedingsmiddelen die we kennen. Het kan misschien als grootspraak overkomen maar elke dag een kleine hoeveelheid pompoenpitten zorgt ervoor dat je gezond en vitaal blijft. Om je lichaam ten volle te laten profiteren van pompoenpitten eet je ze het best ongebrand en niet gezouten of gezoet. Naast dat de pompoenpit een lekkere smaakmaker en snack is heeft Lees verder Pompoenpitten/Kabakçekirdeği→
Kaygana is een gerecht wat ik, in tegenstelli
ng tot de gözleme, wél een Turkse pannenkoek wil noemen. Kaygana is een gerecht uit de kuststreken langs de Zwarte Zee en Lees verder Pannenkoek met groente/Kaygana→
Ongebruikelijke Turkse recepten. Wandelen in Turkije en een beetje Linda…